Afscheid
Zul je voorzichtig zijn?
Ik weet wel dat je maar een boodschap doet
hier om de hoek
en dat je niet gekleed bent voor een lange reis
je kus is licht
je blik gerust
en vredig zijn je hand en voet
Maar achter deze hoek
een werelddeel
achter dit ogenblik
een zee van tijd
Zul je voorzichtig zijn?
Adriaan
Morrien
Irish Blesing
May the road rise to meet you
May the wind be allways at your back
May the sun shine warm upon your face,
the rain fall softly upon your fields
And until we meet again,
may God hold you in the palm
of His hands
Audio
Hoe kostbaar
Verraadt ons aller angst zich niet
In wie het leven weerloos liet?
De glasglans stemt de blazer mild
De kaarsvlam vormt de hand tot schild
De krokus wijst beton zijn grens
Hoe kostbaar is een kwetsbaar mens
Okke Jager
Als de zon
Nelson Mandela bij zijn
inauguratie in 1994
Onze diepe angst is niet dat we onmachtig zouden
zijn.
Onze diepe angst betreft juist onze niet te meten kracht.
Niet de duisternis, maar het licht in ons
Is wat we het meeste vrezen
We vragen onszelf af:
Wie ben ik wel om mezelf briljant, schitterend,
Begaafd, geweldig te achten.
Maar waarom zou je dat niet zijn?
Je bent een kind van God.
Je dient de wereld niet door jezelf klein te houden.
Er wordt geen licht verspreid,
Als de mensen om je heen,
Hun onzekerheid ontlenen aan jouw kleinheid.
We zijn bestemd om te stralen,
Zoals kinderen dat doen.
We zijn geboren om de glorie Gods die in ons is
Te openbaren.
Die glorie is niet slechts in enkelen,
Maar in ieder mens aanwezig.
En als we ons licht laten schijnen,
Schept dat voor de ander
De mogelijkheid hetzelfde te doen.
Als we van onze diepste angst bevrijd zijn,
Zal alleen al onze nabijheid anderen bevrijden.
en als je vraagt: wat
heppie
dan zeg ik: hoe wat heppie,
wat heppik aan die vraag,
heppie nooit dat
heppieje
Knuffels
Hoe heilzaam en kostbaar kan een knuffel
toch zijn:
Een knuffel deelt vreugd en troost in pijn.
Een knuffel zegt dikwijls “Ik hou van jou”
Of: “Ik wou dat je niet vertrekken zou.”
Een knuffel zegt ook: “Bedankt voor het feest.”
Of: “Leuk je te zien. Waar ben je geweest ?”
Een knuffel geneest de wonden van een kind.
En zorgt dat je na regen weer zonneschijn vindt.
Een knuffel huilt met je mee, verzacht het verdriet.
Zonder een knuffel kunnen we niet.
Het is geen moeten, het is geen gebod.
Een knuffel is geven van de liefde van God.
Een knuffel is goed voor het hele gezin.
En geeft aan de dag een vrolijk begin.
Ik durf zelfs te wedden, dat je aan oma denkt.
Dat je met knuffels het beste schenkt.
Een knuffel verstaan ze in ieder land.
Er is geen verschil in leeftijd of stand.
Je voorraad met knuffels is echt nooit te klein.
Hoe meer je er geeft, hoe meer het er zijn.
Dus spreid je armen, wees niet traag.
En geef je naaste een knuffel vandaag.
Nu breekt uit alle twijgen
Nu breekt uit alle
twijgen,
het frisse jonge
groen.
De leeuweriken
stijgen,
de hemel tegemoet.
(2x)
De bloemen staan in
bonte tooi.
Natuur, wat ben je
wondermooi.
‘t Is Meie, ‘t is
Meie. (2x)
En als de knoppen
springen,
ontwaakt het gans
heelal.
De vogels gaan weer
zingen,
de beek ruist in het
dal. (2x)
En daav’rend schalt
de jubeltoon.
Natuur, wat ben je
wonderschoon.
‘t Is Meie, ‘t is
Meie. (2x)
De hoge bomen
wiegen,
in gulden
zonneschijn.
Hoe hoog de vogels
vliegen,
o, mocht ik met hen
zijn. (2x)
En jubelen op blijde
toon.
Natuur, wat ben je
wonderschoon.
“t Is Meie, ‘t is
Meie. (2x)
Alleen de rijst die wij
samen delen, voedt
Alleen het water, dat
we samen drinken, lest onze dorst.
Alleen de kleren, die
we samen delen, maken mooi.
Alleen het huis, dat we
samen bouwen, is bewoonbaar.
Alleen de woorden die
we samen vinden, zij verstaanbaar.
Alleen de weg die we
samen gaan, heeft zijn doel.
Alleen de strijd die we
samen voeren, brengt bevrijding.
Alleen het doel dat we
samen stellen, is bereikbaar.
Tijd
Ik droomde, dat ik
langzaam leefde ....
langzamer dan de oudste steen.
Het was verschrikkelijk: om mij heen
schoot alles op, schokte of beefde,
wat stil lijkt. 'k Zag de drang waarmee
de bomen zich uit de aarde wrongen
terwijl ze hees en hortend zongen;
terwijl de jaargetijden vlogen
verkleurende als regenbogen .....
Ik zag de tremor van de zee,
zijn zwellen en weer haastig slinken,
zoals een grote keel kan drinken.
En dag en nacht van korte duur
vlammen en doven: flakkrend vuur.
- De wanhoop en welsprekendheid
in de gebaren van de dingen,
die anders star zijn, en hun dringen,
hun ademloze, wrede strijd ....
Hoe kón ik dat niet eerder weten,
niet beter zien in vroeger tijd ?
Hoe moet ik het weer ooit vergeten ?
Maria Vasalis
Pasen
Een diep verdriet
dat ons is aangedaan
kan soms, na bittere tranen, onverwacht
gelenigd zijn. Ik kwam langs Zalk gegaan,
op Paasmorgen, zeer vroeg nog op een dag.
Waar onderdijks een stukje moestuin lag
met boerse rijtjes primula verfraaid,
zag ik, zondags getooid, een kindje staan.
Het wees en wees en keek mij stralend aan.
De maartse regen had het ‘s nachts gedaan:
Daar stond zijn doopnaarn, in sterkers gezaaid.
De mayonaisepot en de koffie
Als de dingen in je leven je even allemaal te veel worden, als 24 uur in een dag
niet meer genoeg tijd lijkt, denk dan eens aan dit bericht.
Een professor stond voor de klas om
een les filosofie te geven. Hij had een aantal voorwerpen voor zich liggen. Toen
de klas begon, nam hij zonder iets te zeggen de lege pot van de mayonaise en
begon deze te vullen met golfballetjes. Toen deze hier helemaal mee gevuld was,
vroeg de professor aan zijn studenten of de pot nu helemaal vol was. Zij
antwoordden van wel.
Toen nam de professor een doos met kralen en kiepte deze in de pot. Hij schudde
lichtjes met de pot en de kralen rolden tussen de open plekken tussen de
golfballetjes. Weer vroeg de professor aan zijn studenten of de pot nu vol was.
Ze gaven weer een zelfde antwoord; ja, de pot is vol.
De
professor nam nu een doos met zand en kiepte dit zand in de pot met
golfballetjes en kralen. Natuurlijk vulde het zand alle ruimte op tussen de
golfballetjes en de kralen. Weer vroeg de professor aan zijn studenten of de pot
nu vol was: de studenten antwoordden van wel. Lees
hier verder
Wie hangt er zo deerlijk, geteisterd, geschonden,
roosverwig, vol striemen en wonden,
tot smaadheid en schande aan't kruishout verheven?
Wat heeft hij, wat heeft hij misdreven?
Dat is er het slachtlam zo heilig geboren,
tot breking en lessing van toren.
Zijn misdaad is liefde, uitvloeien en geven,
dat kost Hem, dat kost Hem zijn leven.
Kost dat Hem zijn leven, die schoonste van
allen,
hoe is Hij in 't lijden vervallen?
Of is het uit liefde en heilige minne,
wat zal Hij daarmede dan winnen?
Wat anders als 't leven der eeuwige zielen,
die droevig in zonden vervielen.
Opdat Hij die schulden verzoene en boete,
zo druipen zijn handen en voeten.
Ach Jezus, beminde, hoogwaarde en schone,
wie zal U, wie zal U belonen?
Uw weldaad die gaat ons vermogen te boven,
wij willen U prijzen en loven.
Audio
Zon
Heer,
het is niet overdreven
dat men de aarde
ook wel eens een dal van tranen noemt.
Toch heb U diezelfde aarde
veel blijheid ingeschapen.
Er is zoveel vrolijkheid
in de zonnige tinten
van bomen, planten en bloemen,
en ook de blijheid in ons
komt van U.
Leg mij een vrolijk gebed
in de mond, Heer,
een lied
een melodie van dankbaarheid
opgetogen woorden
over het goede van dit leven.
Leer mij bidden
als de hemel donkert, Heer,
maar aanvaard ook mijn blijheid als een gebed.
(Toon Hermans)
Echt waar?
In een droom liep ik een winkel binnen,
Achter de toonbank stond een engel.
Ik vroeg: " Wat verkoopt u hier " ?
Alles wat u maar wilt, zei de engel.
O, zei ik, echt waar?
Ik wil dan vrede op aarde, opheffing
van onderdrukking, geen honger meer,
een huis voor vluchtelingen…
Wacht even, zei de engel, u begreep me
verkeerd.
We verkopen hier geen vruchten,
enkel zaden…
een
chassidisch verhaal.
Klaarheid
Wat we willen:
Momenten
Van helderheid
Of beter nog: van grote
Klaarheid
Schaars zijn die momenten
En ook nog goed verborgen
Zoeken heeft dus
Nauwelijks zin, maar
Vinden wel
De kunst is zo te leven
Dat het je overkomt
Die klaarheid, af en toe
Zolang
als ik op aarde leven zal 
